កំណាព្យ

១- ៙​	​ខ្ញុំបាទ​នាម​ម្កុដ​បុត្រ​អ្នកស្រែ​	ចេះ​អក្ខរា​ខ្មែរ​រៀន​ពី​វត្ត​
	ការ​កំណាព្យ​ខ្ញុំ​ពុំ​សូវ​ស្ទាត់​	បទ​ណា​ភ្លាំងភ្លាត់​ជួយ​កែ​ផង​
២- ៙​	មុន​ពោល​រឿង​រាយ​កំណាព្យ​	ខ្ញុំ​បទ​សូម​ក្រាប​គុណ​ពុទ្ធ​អង្គ​
	ព្រម​គុណព្រះធម៌​គុណ​ព្រះសង្ឃ​	គុណ​ឪពុកម្ដាយ​ផង​ឱ​ន​គោរព​
៣- ៙	​ប្រណម​ម្រាមដៃ​ដប់​គោរព​ស្ដេច​	ប្រសើរ​លើស​ដាច់​ក្នុង​ពិភព​
	ព្រះរាជ​និពន្ធ​ខ្ញុំ​បាន​អាន​ចប់​	ទើប​ខ្ញុំ​រៀបរាប់​កំណាព្យ​ខ្មី​
៤- ៙	ចាប់ផ្ដើម​ថ្លាថ្លែង​ចែង​អក្ខរា​	ពី​មិថិលា​រាជ​បុរី​
	កើត​សឹកសង្គ្រាម​ឈាម​ជោគ​ដី​	ស្ដេច​ជិះ​ដំរី​ប្រយុទ្ធ​គ្នា​
៥- ៙​	​ស្ដេច​ប្អូន​ចំបាំង​ខ្លាំង​ជាង​បង​	កាប់​ក​ស្ដេច​បង​បង់​ជន្មា​
	ឯ​ពល​ប្រុស​ស្រី​ភ័យ​រេ​រា​	នាំគ្នា​រត់​ពួន​យក​រួច​ខ្លួន​ផុត​
៦- ៙	ព្រះ​អគ្គមហេសី​នៃ​ស្ដេច​បង​	ឮ​ថា​ប្ដី​បង់​នាង​តក់ស្លុត​"
	នាង​ផ្ទៃពោះ​កំណើត​រាជបុត្រ​	ភ័យខ្លាច​បំផុត​គិត​ឧបាយ​
៧- ៙	​វេច​មាស​ប្រាក់​ដាក់​ក្នុង​កញ្ជើ​	ដាក់​អង្ក​លើ​ទទូរ​ស្បៃ​
	តែងខ្លួន​រម្យទម​នាង​ក្លែង​កាយ​	ទូលកញ្ជើ​ស្មា​ស្ពាយ​ដើរ​លាយឡំ​
៨- ៙	មហាជន​ត​តាក់​ភ្ញាក់ផ្អើល​	ខ្លះ​រត់​ខ្លះ​ដើរ​យ៉ាង​ខិតខំ​
	នាង​នាថ​ធ្វើដំណើរ​រួមផ្សំ​	នាង​ភ័យ​រន្ដំ​ខំ​សួរ​ផ្លូវ​
៩- ៙​	​យាយ​តា​ណា​ផ្លូវ​ទៅ​ចំ​ប៉ាកៈ​	ខ្ញុំ​មាន​ធុរៈ​ទៅ​មិន​ត្រូវ​
	យាយ​ថា​អ្នក​ម្ដាយ​ឆ្ងាយ​ណាស់​កូវ​	ហុកសិប​យោជន៍​ផ្លូវ​ទៅ​ម្ដេច​ដល់​
១០- ៙​	​កុមារ​ក្នុង​ពោះ​នោះ​មាន​បុណ្យ​	ជា​ពោធិសត្វ​តុ​ន​សាង​កុសល​
	ព្រះឥន្ទ​លោកបំ​លែងម​កតាមថ្នល់​	ជាតា​ចាស់​បររទេះ​ឆ្លាក់​
១១- ៙​	​វើយ​វើយ​វ៉ា​វ៉ា​វើយ​វ៉ា​វ៉ា​	មក​ជិះរទេះ​តា​ទៅកាន់​ចំ​ប៉ាក​
	ដើរ​ទៅ​ខ្លួនឯង​ក្រែង​លំបាក​	កាល​ចំ​ប៉ាក​ឆ្ងាយ​ពន់ពេក​ប្រមាណ​
១២- ៙	នាង​នា​ថឡើង​ជិះរទេះ​ទឹម​	កញ្ជើ​ដេក​ទន្ទឹម​នៅ​ប្រប​ប្រាណ​
	រទេះ​រត់​លឿន​ដូច​ហោះ​បាន​	មិនយូរប៉ុន្មាន​ដល់​ទិសដៅ​
១៣- ៙	តា​ចាស់​បញ្ឈប់​រទេះគោ​	អញ្ជើញ​ចុះ​មក​ដល់​ហើយ​ចៅ​
	តា​នឹង​ដឹកគោ​ទៅ​ស៊ី​ស្មៅ​	ឯ​តួខ្លួន​ចៅ​តាម​អធ្យាស្រ័យ​
១៤- ៙​	ព្រះ​អគ្គមហេសី​ស្រី​កំសត់​	អង្គុយ​ស្ងំ​អំណត់​គិត​ស្រមៃ​
	គ្មាន​បងប្អូន​សោះ​ស្រណោះ​ក្រៃ​	នឹង​ទៅ​អាស្រ័យ​អ្នក​ឯណា​
	បណ្ដាលឲ្យ​មាន​ព្រាហ្មណ៍​គ្រូបា​	ឈ្មោះឧ​ទិ​ច្ចា​រ្យ​មក​ប្រទះ​
១៦- ៙​	​ព្រះ​អគ្គមហេសី​ស្រី​ថ្លាថ្លៃ​	នាង​ប្រណម​ដៃ​ឡើង​សំពះ​
	ព្រាហ្មណ៍​សាកសួរ​ដឹង​ច្បាស់​ជ្រះ​	នាំ​ទៅ​ស្នាក់​ផ្ទះ​ជា​ប្អូនស្រី​
១៧- ៙​	​នេះ​ជា​បុណ្យ​ផល​កុសល​សាង​	ជា​ឧបត្ថម្ភ​សំណាង​ឲ្យ​សួស្ដី​
	គ្រា​តោក​យ៉ាក​បុណ្យ​ថ្នម​ជួយ​បម​បី​	បុណ្យ​បារមី​កូន​ក្នុង​ពោះ​អនុគ្រោះ​ជូន​
១៨- ៙	​នាង​រស់​ស្រណុក​នៅ​សុខ​សប្បាយ​	គ្មាន​ហេតុ​អន្ដរាយ​អ្វី​ដល់​ខ្លួន​
	ដល់​គ្រប់​កំណត់​ប្រសូត​កូន​	មាសស្ងួន​ក៏​កំណើត​កើត​បុត្រា​
១៩- ៙	​រូបរាង​មាំមួន​ខ្លួន​ដូច​មាស​	សម្បុរ​ជ្រះ​មុខមាត់​ដូច​កែវ​ថ្លា​
	មហា​ព្រាហ្មណ៍​តាំង​នាម​ឈ្មោះថា​	មហាជន​ក​កុមារា​រិទ្ធិ​ក្រៃ​
២០- ៙	កុមារ​អត្ថ​ប្រែ​ពូកែ​លើស​	មិន​មាន​ទា​ស់ទើ​សសីល្ប៍សាស្ដ្រ​សៃយ៍​
	ទាំង​អាវុធ​ដាវ​លំពែង​ធ្នូ​ជ័យ​	ចប់​អស់ក្បួន​ត្រៃភេទ​វិសេស​សល់​
២១- ៙​	អាយុ​ប្រាំមួយដណ្ដប់​រៀន​ចប់​គ្រប់​	ខ្លាំង​លើស​ស្ទាត់​លុប​ចេះ​គ្មាន​ឆ្ងល់​
	កម្លាំង​ដូច​គជសារ​មហារាជ​ក​ល​	គ្មាន​អ្នក​ស្មើ​ដល់​មួយ​អ្នក​ឡើយ​
២២- ៙​	​ក៏ប៉ុន្ដែ​មាន​រឿង​មួយ​ព្រួយ​ជាប់​ទ្រូង​	ក្រៀមក្រំ​បេះដូង​ពុំ​ដែល​ស្បើយ​
	ខំ​សួរ​ម្ដាយ​រឿង​ឪពុក​នាង​ពុំ​ឆ្លើយ​	ឲ្យដឹង​ឡើយ​ពី​តូច​លុះ​ដល់​ធំ​
២៣-៙	អាយុ​ប្រាំមួយដណ្ដប់​រៀន​ចប់​ស្រេច​	ទើប​ដឹង​ឪ​ជា​ស្ដេច​នៅ​នគរ​ភ្នំ​
	នៅឯ​ត្រើយម្ខាង​ច្រាំង​សមុទ្រ​ធំ​	ទើប​កុមារ​សុំ​ត្រឡប់​នគរ​វិញ​
២៤- ៙​	​សុំ​មាស​ប្រាក់​ដាក់​ជា​ដើមទុន​	ចុះ​សំពៅ​ឈ្មួញ​ជួញ​ទំនិញ​
	អាច​ចំណេញ​ខ្លះ​ផ្លាស់​លក់​ទិញ​	អាច​បាន​វិញ​រាជបល្ល័ង្ក​ផង​
២៥- ៙​	​ម្ដាយ​ថា​កូន​អើយ​មាសស្ងួន​ម្ដាយ​	ចុះ​សំពៅ​អន្ដរាយ​មាន​ច្រើនយ៉ាង​
	ទឹក​មហាសមុទ្រ​ផ្លូវ​ឆ្ងាយ​ក្រៃ​កន្លង​	មាស​ប្រាក់​កែវកង​ម្ដាយ​ឲ្យបាន​
២៦- ៙	ម្តាយអើយជាតិជាប្រុសឈ្មោះពូជស្តេច	មិនដែលខ្លបខ្លាចគ្រប់នូវស្ថាន
	កូនប៉ងរកសម្បត្តិវិញឲ្យបាន	បើកូនខានអាប់ឈ្មោះយសសក្តា
២៧- ៙	ព្រះមហាជនកប្តូរផ្តាច់សំរេចចិត្ត	ព្រមឈ្មួញមូលមិត្តចុះជលសា
	ខំប្រុងប្រៀបរៀបស្បៀងពេញភត្រា	មាលាតាគ្រូចាស់គាត់ដាស់តឿន
២៨- ៙	ចុះសំពៅមួយប្រាំពីររយនាក់	យប់ត្រជាក់វាយោផាត់រសាត់លឿន
	ប្រាំពីរថ្ងៃប្រាំពីរយោជន៍លឿន	មកយ៉ាងលឿនដល់អន្លង់ទឹកគង្គា
២៩- ៙	ថ្ងៃមុនផ្ទៃមេឃផ្លាសូរិយាឆាយ	យប់មានផ្កាយអមយោងដួងចន្រ្ទា
	យប់ទីប្រាំពីរមីរមេឃមហិមា	សន្ធឹកលាន់គងគាបាយុធំ
៣០- ៙	ជនគ្រប់អ្នកភ្ញាក់ខ្លាចអំនាចខ្យល់	រត់រចលរំជើបក្រាបងើបសុំ
	បំបួងបន់ស្រន់ទេវតារាយអាគម	ខ្លះស្រែកយំហៅគុនឪពុកម្តាយ
៣១- ៙	ឪជួយផងកូនយ៉ាប់ស្លាប់ប្រាកដ	ខ្លះសំពះខ្លះស្បថបន់ថ្វីតថ្វាយ
	ឯពាយុធំសន្ធឹកទឹកបែកខ្ចាយ	ពុំរំសាយលាន់ក្តាងខ្លាំងណាស់ក្រៃ
៣២- ៙	ព្រះមហាជនកឈរនឹងគិតពឹងខ្លួន	គិតថែថួនទេព្យតាណាខ្វល់ខ្វាយ
	មានតែពឹងប្រាជ្ញអាត្មាអាយ	និងកំឡាំងដៃទើបហែលផុត
៣៣- ៙	មហាវាយុបុកផ្តាច់កាច់សំពៅ	កណ្តាលអន្លង់ជ្រៅទឹកសមុទ្រ
	សំពៅផ្អៀងរំពេចគេចមិនផុត	អង្គរាជបុត្រឡើងចុងក្តោងសំពៅ
៣៤- ៙	តាំងស្មារតីរឹងមាំខំបរិភោគ	អាហារពេញផ្ទុកក្នុងពោះនៅ
	គ្រាន់ជាកំឡាំងតាំងហែលទៅ	អើតហើយលោតប៉្រាវសំដៅផ្លោង
៣៥- ៙	ដោយកំឡាំងខ្លាំងក្លាមហាបុរស	ទ្រុងលោតផ្លោះចិតសិបម៉ែត្រក្រៃកន្លង
	ផុតទឹកឈាមដែលត្រីស៊ីឈ្មួញផង	មុចម្តងហែលម្តងគេចអន្តរាយ
៣៦- ៙	មហាពាយុបុកខ្លាំងវាយយ៉ាងធំ	លលកទឹកប៉ុនភ្នំបាំងជិតថ្ងៃ
	មហាជនករំលឹកដឹងគុណម្តាយ	រឿងនេះសូមបកស្រាយការឧប្បមា
៣៧- ៙	អើយáបើប្រៀបច្រាំងនាយស្មើនិព្វាន	សំពៅជាយានប្រៀបកាយា
	ប្រៀសមុទ្រវិយោគឲ្យសង្សារ	ឯជម្ងឺមរណាដូចសំពៅលិច
៣៨- ៙	មនុស្សមនាទាំងឡាយច្រនលិចលង់	សង្សារវដ្ឋវង់វិលជានិច្ច
	គ្មានបទគំនិតគិតហែលគេច	អោបប្រាក់បង្វេចបន់អ្នកតា
៣៩- ៙	ពោធិសត្វបវរញ៉ាំស្ករខ្លាំង	ដូចអ្នកខំសាងព្រះបារមីតា
	មានវិវយៈរកត្រើយដោយប្រាថ្នា	មានចេតនាហែលផុតវដ្ឋសង្សារ
៤០- ៙	អញ្ជើញអ្នកស្តាប់រឿងតទៅទៀត	ខ្ញុំនិងចែងល្អៀតពីបរិស្នា
	ប្រាជ្ញបូរាណធ្លាប់មានចរិយា	បង្កប់បរិស្នាទុកឲ្យស្រាយ
៤១- ៙	ហែលអើយហែលកណ្តាលរលកសមុទ្រ	កាលណានិងផុតឆ្ងាយសែនឆ្ងាយ
	ឃើញតែមីរមេឃភ្នែកកន្តួលប្រាយ	រន្ទះខ្ចរខ្ចាយខ្យល់រំពង
៤២- ៙	ហែលប្រាំពីរយប់ប្រាំពីរថ្ងៃ	ឃើញព្រះចន្ទ្រាឆាយពេញរង្វង់
	ដឹងថាខែពេញបូរណមីត្រចង់	ព្រះជនកពោធិវង្សលើកដៃប្រណម
៤៣- ៙	សមាទានកាន់សីលឧបោសថ	ហែលផុតមិនផុតខ្ជាប់សីលឧត្តម
	មេឃស្រឡះទឹករាបស្អាតស្អំ	លើកដៃប្រណមព្រះរតនៈត្រៃ
៤៤- ៙	នាងមណី មេខ្លាទេវតាស្រី	មានចិត្តប្រាណីមកចាប់ដៃ
	ស្រង់ហើយបីតួពោធិសត្វថ្លៃ	នាំទៅទុកនៃមិថិលារដ្ឋ ។
៤៥- ៙	ដេកសន្លប់នៅលើផ្ទាំងសិលា	កណ្ដាលសួនព្រឹក្សានៃចមក្ស័ត្រ
	ព្រះមហាជនកលក់លង់បាត់	ឯចមក្ស័ត្រកំពុងក្សិណក្ស័យ ។
៤៦- ៙	រាជសម្បត្តិមិថិលាមហាបុរី	អង្គស្ដេចមានបុត្រីរូបស្អាតក្រៃ
	ស្ដេចសួរគតចោលប័ល្លង្គជ័យ	កើតការព្រួយភ័យទាំងធានី ។
៤៧- ៙	ស្ដេចផ្ដាំទុកមុនសូនព្រះជន្មបាត់	ឲ្យសេនាអាមាត្យចាត់ពិធី
	ប្រសងរកអ្នកមានបុណ្យមេធាវី	លើកធ្នូគ្រវីបាញ់សីល្ប៍រួច
៤៨- ៙	ជាអ្នកប្រាជ្ញអាចកែប្រស្នារបាន	បវិស្នាពីបុរាណមានកលក្អួត
	ជនណាប្រាជ្ញាអាចដោះស្រាយរួច	បញ្ញាស្រួចគួរសោយសម្បត្តិអញ ។
៤៩- ៙	មួយទៀតនាងសីវលីរាជធីតា	ព្រមចិត្តស្នេហាពេញស្រលាញ់
	ទើបឲ្យគ្រប់គ្រងស្នងខ្លួនអញ	ចូរលោកខ្មួលខ្មាញ់តាមបញ្ញា
៥០- ៙	សេនាអាមាត្យប្រកាសប្រសង	ម៉ែឪបងប្អូនអុំមីងមា
	មកលើកសធ្នូសីល្ប៍ពេញមួយគ្រា	វាដូចតែគ្នាលើកមិនរួច
៥១- ៙	ឯបវិស្នារឿងកំណប់ទ្រព្យ	គិតហាប់និងងាប់អកប្រអួលហួច
	ចេះចប់ពីណាឆ្លើយមិនរួច	មុខដូចសម្ពូចស្រួចជូជូ
៥២- ៙	ទើបមហាអាមាត្យពិគ្រោះគ្នា	បង្កើតអង្គសភាក្រុមរាជគ្រូ
	អ្នកមានបុណ្យប្រាជ្ញរដ្ឋវិទូ	អាចយឺតយូរលាក់ខ្លួនពួនអាត្មា
៥៣- ៙	ចូរយកសេះមួយនឹមទឹមរាជរថ	បំបួងអង្គម្កុជទេវរក្សា
	ប្រសងរកទ្រង់រិទ្ធមហិទ្ធា	មកសោយរាជ្យ សេមារដ្ឋបូរី
៥៤- ៙	ព្រមទាំងបានអ្នកស្រីសីវលី	ជារាជទេវីនៃស្ដេចថ្មី
	តាមបូរាណផ្លាស់ម្ចាស់ផែនដី	ទើបសុខសាន្ដសួស្តីសិរីរដ្ឋ
៥៥- ៙	សេះមួយនឹមទឹមដើរដំណើរទៅ	តាមដងផ្លូវកាត់ស្រែរត់បែបត់
	តាមចិត្តវាគ្មានអ្នកណាថាកំណត់	ហើយទៅចតកែ្បរព្រះមហាជនក
៥៦- ៙	អស់អាមាត្យសេនាព្រឹទ្ធាផង	អោនក្រាបអឺងកងអង្គដេកលក់
	ភ្ញាក់ងើបឡើង ឱអាត្មាមហាជនក	រវល់លង់លក់សូមខ្មាស់ផង
៥៧- ៙	សេនាក្រាបទូលមូលហេតុវិសេសសោះ	មកឆ្ពោះបាទជ័យនៃព្រះអង្គ
	សូមអភិសេកស្រេចកើតស្ដេចគ្រង	ខ្ញុំបាទផងពឹងជេស្ដាបារមី
៥៨- ៙	រៀបរាប់រួបរ៉ាត់កាត់សាច់រឿង	មិថិលាមឿងបានស្ដេចថ្មី
	រាស្ដរ៍គ្រប់មុខសុខា គ្រប់តាយាយ	ក្មេងប្រុសស្រីមេម៉ាយក៏សប្បាយដែរ
៥៩- ៙	សុខដល់គោក្របីដំរីសេះ	សត្វត្រកួតតតេះមាន់ទាឆ្កែ
	ទ្រង់សីលធម៌ទៀងទាត់មិនភ្លាត់បែ្រ	សម្បូរណ៍ហូរហែរសព្វក្នុងក្រៅ
៦០- ៙	បង្កើតវិជ្ជាល័យក្រៃឧត្តម	ទុកអប់រំពលរដ្ឋបំបាត់ខ្លៅ
	សមណៈព្រាហ្មណ៍ប្រៀបប្រដៅ	ដឹងខុសត្រូវបុណ្យបាបច្បាប់បដិបត្តិ
៦១- ៙	ព្រះអង្គមានរាជបុត្របំផុតលោក	ជាពន្លកថ្លៃថ្លាវង្សាក្ស័ត្រ
	ព្រះនាមឌីឃាវរូបស្អាងស្អាត	ស្វេតឆ័ត្រមីថិលាគ្មានចន្លោះ
៦២- ៙	ប៉ុន្ដែ​បារមី​សិរី​ពោធិសត្វ​	មិន​ជាប់​សម្បត្តិ​នៃ​ក្សត្រ​សោះ​
	ដូច​មាន​ហេតុ​ព្រះអង្គ​ចង់​រំដោះ​	តម្រង់​ឆ្ពោះ​ពោធិញាណ​និព្វាន​ហោង​
៦៣- ៙	សត្វ​ធម្មតា​ដូច​មីង​អ៊ំ ឬ​ខ្ញុំបាទ​	ចង់បាន​ស​ម្ប​តិ្ដ​មាស​កែវ​កង​
	រាជ​សម្បត្ដិ​មនុស្សា​ក៏​ប៉ង​	បើ​បាន​ត្រង​ផង​មិន​ចង់​ឃ្លាត​
៦៤- ៙	បើ​ធ្វើ​បុណ្យ​អ្វី​ម្យ៉ាង​តាំង​អធិស្សឋាន​	សុំឲ្យ​បាន​រាជសម្បត្ដិ​គ្រប់​គ្រប់ជាតិ​
	កើត​នាយករដ្ឋមន្ដ្រី​កុំបី​ឃ្លាត​	ខ្លះ​ធ្វើ​ឃាត​ដណ្ដើម​រាជ្យ​ក្សត្រា​
៦៥- ៙​	ប៉ុន្ដែ​ព្រះ​ពោធិ​វង្ស​ទ្រង់​វិសេស​	ឃើញ​ទោស​កិលេស​វដ្ដសង្សារ​
	បំណង​ហែល​រក​ត្រើយ​លោកុ​ត្ដរា​	ផុត​កិលេស​តណ្ហា​ដ៏​ធំ​ដូច​ទឹក​
៦៦- ៙	រាជ​សម្បត្ដិ​ប្រៀប​ខ្មោចសត្វ​ស្អុយ​ហើម​	ត្មាត​ក្អែក​ដណ្ដើម​គ្នា​ប្រចឹក​
	ដង្កូវ​រុក​រុយ​រួម​ចោម​គគ្រឹក​	កើត​ជា​សឹកសង្គ្រាម​ដណ្ដើម​ជ័យ​
៦៧- ៙	កាលសម័យ​ថ្ងៃ​ល្អ​ដ៏​ពិសី​	មហាជន​ក​ជិះ​ដំរី​លេង​ព្រឹក្ស​ព្រៃ​
	ក្បួន​ដង្ហែ​ប្រដាប់​ខ្នាប់​ទង់ជ័យ​	សេនា​ប្រុស​ស្រី​តាម​ត្រៀបត្រា​
៦៨- ៙​	មុខ​ឧទ្យាន​មាន​ដើម​ស្វាយ​ធំ​	មួយគូ​ព្រិ​សំមែក​សាខា​
	ឯ​ស្វាយ​មួ​យ​ដើម​មាន​ផ្លែផ្កា​	រស​ពិសា​យ៉ាង​ពិសេស​ក្រៃ​
៦៩- ៙	ទៀត​មួយ​ដើម​គ្មាន​ផ្លែផ្កា​ប៉ុន្ដែ​ស្លឹក​ស្អាត​	ខៀវស្រស់​ស្រងាត់​បំព្រង​ល្ហៃ​
	ព្រះមហា​ជន​កចោង​ភ្លក់​មើលទុំ​ស្វាយ​	ពិសា​ក្រៃ​រសផ្អែម​ក្រអូប​ឆ្ងាញ់​
៧០- ៙	ហើយ​ជិះ​ដំរី​នាំ​ស្រី​ស្ងួន​	មហេសី​នឹមនួន​ពេញ​ស្រឡាញ់​
	រីករាយ​សោមនស្ស​គ្មាន​ទាស់​សា​ញ​	ចង្អុលបង្ហាញ​ទឹកថ្លា​ផ្កា​លេច​
៧១- ៙	ប៉ុន្ដែ​អនិច្ចា​កាល​យាត្រា​ត្រឡប់​វិញ​	ដើម​ស្វាយ​ព្រឹក​មិញ​វា​ដួល​ខ្ទេច​
	ពល​សេនា​តូច​ធំ​ចោម​ញ៉ាំ​រេច​	មួយ​រំពេច​ដួល​បែក​បាក់មែក​ផ្លែ​
៧២- ៙	ព្រះ​ពោធិ​វង្ស​ទ្រង់​ស្លុត​បំផុត​ព្រួយ​	មក​ពី​ហេតុ​មួយ​មិន​ដែល​ប្រែ​
	កើតការ​ជម្លោះ​ពីព្រោះ​ផ្លែ​	ដើម​ដែល​គ្មាន​ផ្លែ​នៅ​បំព្រង​
៧៣- ៙	ចោរ​លួច​ប្លន់​សារ​មាន​សម្បត្ដិ​	គេ​ធ្វើឃាត​ក្សត្រ​យក​នគរ​គ្រង​
	ទ្រព្យ​ខាងក្រៅ​ចម្ងាញ់​វា​ជា​ចំណង​	អស់​មនុស្ស​ជន​ផង​លោភ​ចង់បាន​
៧៤- ៙	កាន់​ផ្នួស​លះ​លា​ជាការ​គាប់​	មាន​អា​រី​យ​ទ្រព្យ​ទើប​សុខសាន្ដ​
	សត្វ​មិន​ស៊ី​អគ្គី​មិន​ដុត​ផុត​គ្រប់​ស្ថាន​	ចោរលួច​មិន​បាន​ប្រសើរ​ក្រៃ​
៧៥- ៙	ទ្រង់​ពិគ្រោះ​គ្រូ​បា​មហា​ព្រាហ្មណ៍​	ឧទិច្ចៈ​នាម​ដែល​ចិញ្ចឹម​ម្ដាយ​
	ជា​គ្រូដើម​ចំណេះ​ចេះ​ខ្លាំង​ក្រៃ​	ពី​ក្ដី​ស្វាយ​ដែល​ពលរដ្ឋ​កាត់​ដណ្ដើម​
៧៦- ៙	ព្រះរាជ​គ្រូ​ទូល​ថា​ត្រូវ​ប្រិត​ប្រៀន​	ឲ្យ​រាស្ដ្រ​រៀន​ដាំ​ស្វាយ​បាន​ហ្លាយ​ដើម​
	ដាំ​ដោយ​ត្រាប់​មែក​ចេះ​ត​តើ​ម​	មាន​ច្រើន​ដើម​ភោគផល​និង​សល់​សេស​
៧៧- ៙	បើ​ផ្ដល់​ផ្លែ​ទំលាប់​រង់ចាំ​ចែក​	ពេល​អស់​ស្រែក​សុំ​ពុំដែល​ស្លេះ​
	ផ្ដល់​សែន​ល្អ​គឺ​ផ្ដល់​កល​ចំណេះ​	ប្រជាជន​ចេះ​ជាតិ​ជាក់​ថ្លៃថ្លា​
៧៨- ៙	ចុង​រឿង​ព្រះមហា​ជនក​ពោធិសត្វ​	ប្រគល់​រាជ​សម្បត្ដិ​ជូន​បុត្រា​
	ទ្រង់​ផ្នួស​បួស​បាត់​កាត់​តណ្ហា​	តាំង​សច្ចា​សម្រេច​ពោធិញាណ​ថ្លៃ​
៧៩- ៙	នេះ​ជា​ចរិយា​មហា​បុរស​	បំណង​រំដោះ​ជា​និស្ស័យ​
	មិន​លង់ទឹ​ក្សា​គិត​អាល័យ​	នគរ​កាយ​រាជ​សម្បត្ដិ​បុត្រ​ភរិយា​
៨០- ៙	ខ្ញុំបាទ​ក្រាប​ក្រាយ​ថ្វាយបង្គំ​	ម្រាម​ដប់​ប្រណម​ព្រះ​ពុទ្ធា​
	កំណាព្យ​នេះ​ថ្វី​ពុំ​សូវ​ជា​	សូម​មីង​មាមេ​ត្តា​ប្រោសប្រណី​
៨១- ៙	ត្បិត​ខ្ញុំបាទ​នៅ​អន់ទ​ន់​សិក្សា​	ការ​ចងក្រង​អក្ខរា​ទើប​ហាត់​ថ្មី​
	មិន​ទំនង​សូម​ខ្មាស់អ​ស់​តាយាយ​	សុខសួស្ដី​គ្រប់គ្នា​សូម​លា​ចប់ ។

 

 អោយកម្លាំងចិត្តខ្លួនឯង

បើយើងបានឈ្លោះនិងភ័ក្តិមិត្ត	ចូរមើលអ្នកជិតគ្មានអ្នកស្នេហ៍
បើរៀនសៀវភៅធ្ងន់ជាងគេ	ចូរគន់រិះរេអ្នកអត់រៀន	។
បើយើងបានការងារលំបាក	មើលអ្នកតោកយ៉ាកដែលនៅកៀន
ថ្វីបើតែការងាររកគ្មាន	នេះយើងបានមានការងារធ្វើ	។
បើយើងនឿយហត់អស់កម្លាំង	ចូរប្រុងចិត្តតាំងមើលអ្នកឈឺ
ទោះមានការងារពុំអាចធ្វើ	យើងមានការធ្វើសំណាងណាស់	។
បើយើងរកប្រាក់ដុល្លាគ្មាន	មើលអ្នកសុំទានទាំងក្មេងចាស់
ខោអាវមួយកំប្លេចាស់ចាស់	យើងមានខោផ្លាស់អាវម៉ូដថ្មី	។
បើយើងធ្វើការងារខុសឆ្គង	ចូរកុំចងរងទុក្ខចិត្តអី
ថានេះជាបទពិសោធន៍ថ្មី	ខុសត្រូវផងក្តីរឿងធម្មតា	។
បើជីវិតនេះធ្លាក់ដុនដាប	មើលអ្នកដែលយ៉ាប់រងទុក្ខា
ធំជាងយើងលើសគណនា	នៅមានជីវ៉ាលើលោកិយ	។
ដោយ ឈន់ សុទ្ធិពង្ស

បើយើងបានឈ្លោះនិងភ័ក្តិមិត្ត	ចូរមើលអ្នកជិតគ្មានអ្នកស្នេហ៍
បើរៀនសៀវភៅធ្ងន់ជាងគេ	ចូរគន់រិះរេអ្នកអត់រៀន	។
បើយើងបានការងារលំបាក	មើលអ្នកតោកយ៉ាកដែលនៅកៀន
ថ្វីបើតែការងាររកគ្មាន	នេះយើងបានមានការងារធ្វើ	។
បើយើងនឿយហត់អស់កម្លាំង	ចូរប្រុងចិត្តតាំងមើលអ្នកឈឺ
ទោះមានការងារពុំអាចធ្វើ	យើងមានការធ្វើសំណាងណាស់	។
បើយើងរកប្រាក់ដុល្លាគ្មាន	មើលអ្នកសុំទានទាំងក្មេងចាស់
ខោអាវមួយកំប្លេចាស់ចាស់	យើងមានខោផ្លាស់អាវម៉ូដថ្មី	។
បើយើងធ្វើការងារខុសឆ្គង	ចូរកុំចងរងទុក្ខចិត្តអី
ថានេះជាបទពិសោធន៍ថ្មី	ខុសត្រូវផងក្តីរឿងធម្មតា	។
បើជីវិតនេះធ្លាក់ដុនដាប	មើលអ្នកដែលយ៉ាប់រងទុក្ខា
ធំជាងយើងលើសគណនា	នៅមានជីវ៉ាលើលោកិយ	។
ដោយ ឈន់ សុទ្ធិពង្ស

បងឃ្លាត​តែ​កាយ But think of you!

  

Monday បងចង់ Visit ពៅ	Tuesday បងត្រូវ​ go hiking
Wednesday រៀម​គិត buy a ring	Thursday ​បង bring it to you	។
Friday រៀមគិត say good bye	Saturday ឃ្លាត​ឆ្ងាយពី​ឆោម​ឆ្លៅ
Sunday airplane ហោះ​ចេញទៅ	Please ពៅ don’t say I ទៅរៀន	។
I will sent you some Money	ទុកគ្រាន់ជីវី pay something
Powder bracelet និង ទំនិញ	ដែល​រូប​ស្ងួន think ថាសំខាន់	។
Twelve months មិនយូរទេ darling	Please ពៅ​កុំ think I jilt you
When I return I គិតគូ	Marry និង you ជាប្រាកដ	។
ដកស្រង់ពី ៖ សប្បាយ សប្បាយ

បងឃ្លាត​តែ​កាយ But think of you!
Monday បងចង់ Visit ពៅ	Tuesday បងត្រូវ​ go hiking
Wednesday រៀម​គិត buy a ring	Thursday ​បង bring it to you	។
Friday រៀមគិត say good bye	Saturday ឃ្លាត​ឆ្ងាយពី​ឆោម​ឆ្លៅ
Sunday airplane ហោះ​ចេញទៅ	Please ពៅ don’t say I ទៅរៀន	។
I will sent you some Money	ទុកគ្រាន់ជីវី pay something
Powder bracelet និង ទំនិញ	ដែល​រូប​ស្ងួន think ថាសំខាន់	។
Twelve months មិនយូរទេ darling	Please ពៅ​កុំ think I jilt you
When I return I គិតគូ	Marry និង you ជាប្រាកដ	។
ដកស្រង់ពី ៖ សប្បាយ សប្បាយ