កាលពីព្រេងនាយ មានបុរសម្នាក់ នៅស្រុកមួយ អាពុកម្ដាយស្លាប់ទៅ នៅកំព្រាតែម្នាក់ឯង ហើយក្រលំបាកណាស់ គ្មានទ្រព្យសម្បត្តិអ្វីទេ មានតែកាស៣០ច្រកក្នុងទៃ ក្រវាត់ជាប់នៅចង្កេះជានិច្ច ។ បុរសនោះពិចារណាថា << អញទៅទីពឹងអ្នកណានឹងបានសុខ >> គិតទៅឃើញថា << គួរអញទៅជ្រកកោន នឹងលោកក្រឡាហោមចុះ >>។ ហើយក៏ដើរចេញពីផ្ទះទៅ , ទៅដល់ក្រាបសំពះតាមសមគួរ ។ លោកក្រឡាហោមសួរថា << ជីឯង មកពីស្រុកណា មានការអ្វី ? >> ។ បុរសនោះជំរាបថា << ខ្ញុំបាទ មកពីស្រុកឆ្ងាយ អាពុកម្ដាយស្លាប់ចោលអស់ហើយ នៅកំព្រាតែម្នាក់ឯង, ខ្ញុំបាទមកនេះ នឹងសូមជ្រកកោននៅបម្រើ ជាកូនក្មួយតទៅ សូមព្រះតេជព្រះគុណមេត្តា >> ។ លោកនោះសួរថា ជីឯងចេះអក្សរល្មមធ្វើជាស្មៀនបានឬទេ ?>> ។ បុរសជំរាបថា << អក្សរខ្ញុំបាទមិនចេះទេ >> ។ លោកក្រឡាហោមប្រាប់ថា << យើងទទួលឲ្យនៅបាន តែត្រូវឲ្យជីឯងបោសសម្រាមក្រោមផ្ទះយើង រៀងរាល់ថ្ងៃកុំខាន >> ។ បុរសនោះក៏នៅបម្រើ បោសក្រោមផ្ទះរាល់ថ្ងៃ ដល់ចំនួន៣ឆ្នាំ ។ ថ្ងៃមួយនោះ បុរសកាស៣០ សួរមាតាលោកក្រឡាហោមថា << លោកយាយ ! តើលោកក្រឡាហោម ជាកូនលោកយាយ កើតឆ្នាំខែថ្ងៃអ្វី បានជាលោកមានបុណ្យមានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើនម្លេះ?>> ។ យាយនោះប្រាប់ឆ្នាំថ្ងៃខែ និងពេលដែលកើតសព្វគ្រប់ ។ បុរសនោះបានស្ដាប់ចាំប្រាកដ ពិចារណាថា << គួរអញកត់ឆ្នាំខែថ្ងៃនិងពេលរបស់លោកនេះ ដាក់ក្នុងដៃឲ្យជាប់ >> គិតហើយ ក៏យកកំណាត់សំពត់ចាស់ កត់ឆ្នាំថ្ងៃខែនិងពេលដែលលោកនោះកើត ហើយដាក់ក្នុងដៃ មិនឲ្យអ្នកឯណាដឹង ឬឃើញឡើយ ។ ថ្ងៃក្រោយលោកក្រឡាហោម, សួរបុរសកាស៣០ << ជីឯងមកនៅនឹងជើងយូរឆ្នាំហើយ ពុំទាន់បានធ្វើរាជការនឹងគេ , ចុះខ្លួនជីឯង កើតឆ្នាំថ្ងៃខែអ្វី >> ។ បុរសនោះជំរាបថា << ខ្ញុំបាទមិនចាំ តែកាលឪពុកម្ដាយខ្ញុំបាទរស់នៅឡើយ បានឲ្យកំណត់កត់នឹងកំណាត់សំពត់សមួយ មកខ្ញុំបាទៗក៏ទុកនៅសព្វថ្ងៃ តែមិនដឹងជារឿងអ្វី ពីព្រោះខ្ញុំមិនចេះអក្សរ>>។ លោកក្រឡាហោមថា<<បើដូច្នេះ ជីឯងឲ្យកំណត់នោះមកអញមើល !បុរសនោះក៏ជូនកំណាត់ទៅលោកៗ មើលឃើញ កើតថ្ងៃខែឆ្នាំ និងពេលដូចជាលោកដែរ ក៏គិតក្នុងចិត្តថា << ចៅនេះ កើតឆ្នាំថ្ងៃខែដូចអញដែរ គន់មើលទៅរូបរាងឫកពាវា ក៏សមសួន, ចៅនេះ នឹងបានធ្វើជានាហ្មឺនធំដូចអញមិនខាន >> ហើយកាន់កំណត់នោះចូលទៅក្នុង បង្ហាញរួចខ្សឹបប្រាប់ភរិយាថា << គេហ៍អើយ ! បុរសជាកូនក្មួយយើង ដែលបោសសម្រាមក្រោមផ្ទះសព្វថ្ងៃនេះ វាកើតឆ្នាំខែថ្ងៃដូចអញ មើលទៅឫកពាសាច់ឈាមវា ក៏សមសួនផង, ទៅមុខវានឹងបានធ្វើជាសេនាបតីដូចយើង >> ហើយលោកនោះ ប្រឹក្សានឹងប្រពន្ធថា << កូនស្រីយើងមួយនេះគួរឲ្យទៅវាធ្វើជាភរិយាចុះ ខ្លួនវានឹងបានធ្វើជានាហ្មឺនធំ តវង្សយើង >> ។ ភរិយាក៏យល់ព្រម ។ លោកនោះ ចេញមកវិញប្រាប់បុរសនោះថា << ពីថ្ងៃនេះតទៅ ឯងឈប់បោសសម្រាមក្រោមផ្ទះចុះ ត្រូវឯងឡើងមកបោសខាងលើផ្ទះវិញ >> ។ កន្លងមកមួយខែ លោកក្រឡាហោម រៀបវិវាហមង្គលការ ផ្សំផ្គុំកូនស្រីនឹងបុរសកាស៣០ជាស្វាមីភរិយា, រួចស្រេចលោកក្រឡាហោមក៏បង្ហាត់បង្ហាញកូនប្រសា ឲ្យធ្វើរាជការជាមួយ តែងចូលគាល់បម្រើស្ដេចរៀងរាល់ថ្ងៃ ដរាបមក ។ លុះកន្លងមកបានបីខែ មានគេជំរាបថា << កូនប្រសាលោក មិនមែនកើតឆ្នាំខែថ្ងៃដូចលោកទេ, រឿងនេះគឺបុរសនោះ សួរឆ្នាំខែថ្ងៃរបស់លោកអំពីសំណាក់លោកយាយជាមាតា ឯលោកយាយក៏បានប្រាប់ដោយសព្វគ្រប់, កូនប្រសាលោកបានស្ដាប់ដឹងអស់ហើយ ក៏សរសេរចុះក្នុងកំណាត់សំពត់សទុក លុះដល់លោកសួរឆ្នាំខែថ្ងៃខ្លួន ក៏ជូនកំណត់នោះមកលោកៗ មើលទៅឃើញថា កើតឆ្នាំខែដូចលោក ។ ក៏ឲ្យកូនក្រមុំធ្វើជាភរិយា រឿងនេះ មិនមែនដូច្នោះទេ គឺក្លែងសរសេរទុកជាប្រាកដ >> ។ លោកក្រឡាហោម ក៏ជឿជាក់ឥតសង្ស័យ ហើយមានចិត្តទោមនស្សជាខ្លាំង គិតថា << មិនគួរនឹងចាញ់ប្រាជ្ញាអាមនុស្សកំសត់នេះសោះ >> ក៏រកឧបាយនឹងផ្ដាច់កូន បណ្ដេញចោលចេញ ។ ក្រោយនោះមានទ័ពចោរ បះបោរនៅខេត្តក្រៅជាច្រើន ។ ស្ដេចទ្រង់ជ្រាបទ្រង់ត្រាស់ប្រើលោកក្រឡាហោម ឲ្យនាំសេនាទាហានទៅបង្រ្កាប ប៉ុន្តែពួកទ័ពចោរ មិនបានរាបទេ , កាលបើដូច្នោះ លោកក្រឡាហោម ក៏លើកទ័ពត្រឡប់មកក្រាបបង្គំទូលស្ដេចវិញ ។ ស្ដេចត្រាស់ប្រើឲ្យនាំសេនាទាហានទៅបង្រ្កាបទ័ពចោរទៀត ក៏នៅតែមិនរាបទៀត , លោកក្រឡាហោម ក៏លើកទ័ពត្រឡប់យកសេចក្ដីមកក្រាបបង្គំទូលថា << ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ លើកទ័ពទៅបង្រ្កាបទ័ពចោរពីរដង ហើយនៅតែមិនឈ្នះវា ព្រោះពួកវាមានសេនាទាហានច្រើន ហើយពូកែផង ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំនឹងនាំសេនាទាហានទៅទៀតពុំបាន ត្បិតមានជម្ងឺក្នុងខ្លួនច្រើន សូមទ្រង់ចាត់មន្រ្តីណា ដែលមានស្វាហាប់ ឲ្យនាំសេនាទាហានទៅបង្រ្កាបទ័ពចោរទាំងនោះឲ្យឆាប់ , ឯកូនប្រសាប្រុសម្នាក់របស់ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ ជាមនុស្សមានចិត្តទាហានហានក្លាដែរ ចំណេះវិជ្ជាក្នុងខ្លួនវាក៏មានច្រើន, បើទ្រង់ចាត់ឲ្យវាទៅវានឹងហ៊ានទៅមិនខ្លាច >> ។ ការដែលលោកក្រឡាហោមទូលដូច្នេះ គឺជាឧបាយដោយស្អប់កូនប្រសានោះណាស់ ព្រោះយល់ថា បើវាលើកទ័ពទៅហើយ ទ័ពចោរទាំងនោះ នឹងសម្លាប់វាមិនខាន ។ ស្ដេចទ្រង់ព្រះសណ្ដាប់ ក៏ឲ្យហៅកូនប្រសានោះមក ទ្រង់មានព្រះរាជឱង្ការប្រាប់ថា << នៅខេត្តក្រៅ មានទ័ពចោរបះបោរច្រើន , ឥឡូវ យើងប្រើអ្នកឯងឲ្យនាំសេនាទាហានទៅបង្រ្កាបទ័ពចោរទាំងនោះ អ្នកឯងហ៊ានទៅឬទេ ? បើហ៊ានទៅ ហើយឈ្នះចោរផង យើងនឹងឲ្យរង្វាន់ >> ។ បុរសនោះទូលថា << ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ ហ៊ានទទួលទៅធ្វើរាជការថ្វាយ >> ។ ទ្រង់មានព្រះរាជឱង្ការថា << បើដូច្នោះ ចូលអ្នកឯង នាំសេនាទាហានទៅជាឆាប់ >> ។ បុរសថ្វាយបង្គំលាមកផ្ទះជំរាបលោកក្រឡាហោមជាបិតាក្មេក តាមរឿងគ្រប់ប្រការ រួចលើកទ័ពចេញទៅ ទ័ពចោរបានដឹង ក៏លើកទ័ពមកតាំងច្បាំងគ្នាជាខ្លាំងក្លា ។ ទ័ពចោរទ្រាំពុំបានក៏បរាជ័យ បាក់បបខ្លបខ្លាចរត់ខ្ចាត់ខ្ចាយវិនាសអស់ទៅ ។ បុរសលើកទ័ពបង្រ្កាបរាបគ្រប់អន្លើ រួចនាំសេនាទាហានត្រឡប់មកវិញ ក្រាបបង្គំគាល់ ទូលរឿងច្បាំងនឹងទ័ពចោរគ្រប់សេចក្ដី ។ ស្ដេចជ្រាបទ្រង់ព្រះអំណរពន់ប្រមាណ ។ ឯលោកក្រឡាហោម ដឹងថា << កូនប្រសា លើកទ័ពទៅបង្រ្កាបចោររាបទាបអស់ដូច្នោះ ក៏មានចិត្តទោមនស្សរឹតតែខ្លាំងឡើង ពីព្រោះគិតថា ដែលឲ្យវាទៅបង្ក្រាបទ័ពចោរនោះ ដើម្បីឲ្យពួកចោរសម្លាប់វា ឥឡូវទៅជាវាមានជ័យជំនះវិញ >> ។ ឯរោគលោកក្រឡាហោម រឹងរឹតតែរើខ្លាំងឡើងលើសដើម ពេទ្យមើលពុំជា ក៏ទទួលមរណភាពទៅ ។ ស្ដេចជ្រាបទ្រង់ព្រះចិន្ដាថា << នឹងឲ្យឈ្មោះណាធ្វើក្រឡាហោម ? >> ទ្រង់ព្រះចិន្ដាទៅឃើញតែបុរសដែលវាយទ័ពចោរ រាបទាបនោះឯងមានគុណបំណាច់នឹងរាជការ គួរតែឲ្យធ្វើជាក្រឡាហោមបាន >> ទ្រង់ព្រះចិន្ដាដូច្នោះហើយ ក៏ត្រាស់ឲ្យហៅបុរសនោះមកគាល់ ហើយទ្រង់ព្រះមេត្តាប្រោស តាំងឲ្យធ្វើទីក្រឡាហោម តំណាងបិតាក្មេកទៅ ។
មនុស្ស កុំមើលងាយមនុស្ស
រឿង ឱពុកក្មេករើសកូនប្រសា
កាលពីព្រេងនាយមានតា
ចាស់ម្នាក់ និងដូនចាស់ម្នាក់នៅស្រុកមួយ ។ តាចាស់យាយចាស់នោះ
គាត់មានកូនក្រមុំម្នាក់រូបល្អណាស់
អ្នកណាទៅដណ្តឹងក៏គាត់មិនព្រមឲ្យ គាត់ថា
"អ្នកណាតមមិនជេរម្តាយគេបាន ទើបគាត់ឲ្យកូនជាប្រពន្ធអ្នកនោះ"
។
មាយាស្រី
ពីព្រេងនាយមានបុរស
ម្នាក់ មានប្រពន្ធនៅជាមួយតែពុំមានកូនដល់យូរទៅ
ប្រពន្ធនោះមានសហាយនាំមកដេកជាមួយក្នុងផ្ទះ តែសព្វថ្ងៃ ។
ថ្ងៃមួយ ប្តីទៅជីកដំឡូងក្នុងព្រៃ ដល់ថ្ងៃកៅ្តចូលទៅអាស្រ័យនៅខ្ទមអ្នកតាមួយ ។ ប្រពន្ធរៀបអីវ៉ាន់ទៅបន់អ្នកតានោះឲ្យទៅធ្វើប្តីឲ្យស្លាប់ នឹងយកសហាយធ្វើប្តី រៀបស្រេចហើយក៏យកអីវ៉ាន់នោះដើរចូលទៅក្នុង
ថ្ងៃមួយ ប្តីទៅជីកដំឡូងក្នុងព្រៃ ដល់ថ្ងៃកៅ្តចូលទៅអាស្រ័យនៅខ្ទមអ្នកតាមួយ ។ ប្រពន្ធរៀបអីវ៉ាន់ទៅបន់អ្នកតានោះឲ្យទៅធ្វើប្តីឲ្យស្លាប់ នឹងយកសហាយធ្វើប្តី រៀបស្រេចហើយក៏យកអីវ៉ាន់នោះដើរចូលទៅក្នុង
រឿងអាសុខស្លូត អាសុខកាច
កាលពីព្រេងនាយមាន
ក្មេងប្រុសពីរនាក់ នៅភូមិជាមួយគ្នា មួយឈ្មោះ អាសុខស្លូត
មួយឈ្មោះអាសុខកាច ។ ឯអាសុខកាចចិត្តអាក្រក់
បើលេងល្បែងអ្វីៗនឹងក្មេងផងគ្នា
រកតែរឿងឈ្លោះជេរវាយគេមិនដែលខាន ។
រឿង មនុស្សពីរនាក់នៅផ្ទេះ
កាលពីព្រេងនាយ
មានមនុស្សពីរនាក់នៅផ្ទះជិតគ្នា ។
ថ្ងៃមួយចៅទាំងពីរនាក់នោះបបួលគ្នាទៅដាក់អន្ទាក់សត្វ ។
បបួលគ្នាហើយ ដល់ថ្ងៃរសៀលគងភ្នំក៏នាំគ្នាដើរចេញទៅ ។
លុះដល់ព្រៃកន្លែងដាក់អន្ទាក់ អ្នកមួយថា
"ខ្ញុំនឹងដាក់នៅគល់ឈៃនេះដ្បិតឈើនេះមានផ្លែ
យប់ៗសត្វចំណាំតែមកស៊ីផ្លែឈើនេះ" ។
រឿងមនុស្សឆោត ៤ នាក់
កាលពីព្រេងនាយមាន
មនុស្សឆោត ៤ នាក់ ព្រមព្រៀងគ្នាដើររៀនក្តី ។
លុះដើរបន្តិចទៅចាប់បានអណ្តើក ៥ ។ បុរសទាំង ៤
នាក់នោះក៏យកអណ្តើកនោះមកចែកគ្នា ដល់ចែកទៅចែកមកសល់អណ្តើក ១ ។
មនុស្សទាំងអស់នោះមិនសុខចិត្តតែរៀងខ្លួន ក៏ចែកគ្នាម្តងទៀត
ចែកទៅចែកមកសល់អណ្តើក ១
រឿង ពាក្យសុភាសិតតម្លៃ 30 តម្លឹង
កាលពីព្រេងនាយមានជន
ពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធ បុរសជាប្តីបានឃើញគេរៀនរបៀនពូកែ
ចង់រៀនណាស់យកប្រាក់ ៣០ តម្លឹងលាប្រពន្ធដើរទៅរៀន
ដើរពីស្រុកមួយដល់ខេត្តមួយ
ឮគេថាត្រង់ណាមានអ្នកចេះរបៀបអាគមគាថាពូកែ ក៏ទៅរកត្រង់នោះ
ដល់ទៅជូបគ្រូណាពូកែគេសូត្រឲ្យស្តាប់
គេធ្វើឲ្យមើលដូចម្តេចៗក៏ចេះតែមិនចូលចិត្ត
លុះដើរឆ្ងាយទៅក៏បានជួបនឹងតាចាស់ម្នាក់ ។
រឿងពស់កេងកង
កាលពីព្រេងនាយនៅលើដីយើងនេះ គ្រប់ស្រុកទាំងអស់មិនមានពស់ពិស និងពស់ឥតពិសទេ មានតែពស់កេងកង ។
មាននិទានថា : កាលពីដើមឡើយមានមនុស្ស ២ នាក់ប្តីប្រពន្ធ ប្រពន្ធឈ្មោះនាងនី មានកូនស្រីមួយឈ្មោះនាងអេត ។ ប្តីនោះទៅជួញអង្គាំបាត់ជាយូរអង្វែង ។ ថ្ងៃមួយអស់បងប្អូនផ្ទះជិតខាងគេបបួលគ្នាទៅរកអុស ។
មាននិទានថា : កាលពីដើមឡើយមានមនុស្ស ២ នាក់ប្តីប្រពន្ធ ប្រពន្ធឈ្មោះនាងនី មានកូនស្រីមួយឈ្មោះនាងអេត ។ ប្តីនោះទៅជួញអង្គាំបាត់ជាយូរអង្វែង ។ ថ្ងៃមួយអស់បងប្អូនផ្ទះជិតខាងគេបបួលគ្នាទៅរកអុស ។
រឿងបុរសចេះថ្នាំពិសពស់
មានថ្ងៃមួយបុរស
ឈ្មោះ សុខ ធ្វើដំណើរទៅកាប់អុសក្នុងព្រៃ ។
លុះទៅដល់ឃើញខ្លាធំមួយស្លាប់ នៅជើងដម្បូកក្បែរច្រកផ្លូវ ។
ចៅសុខពិនិត្យមើលហេតុសព្វគ្រប់ទៅឃើញថា ខ្លានេះស្លាប់ដាយពស់ចឹក
ព្រោះនៅខាងក្រោមខ្លាមានរន្ធពស់មួយ ។
រឿង បុរសកុហក ៤ នាក់
កាលពីព្រេងនាយមាន
បុរសកុហក ៤ នាក់មកជួបជុំជំនុំគ្នា រួមគំនិតគិតដើរទៅរកឆបោកបញ្ឆោត
យកទ្រព្យសម្បត្តិគេនៅគេហដ្ឋានឆ្ងាយពីលំនៅរបស់ខ្លួន
ព្រមព្រៀងគ្នាស្រេចហើយ ក៏នាំគ្នាដើរទៅ
ទៅយូរបន្តិចបានជួបប្រទះនឹងតាចាស់ដូនចាស់ ២ នាក់
ធ្វើចម្ការកប្បាសនៅក្បែរមាត់ទន្លេមួយដាច់ឆ្ងាយពីស្រុកភូមិគេ ។
រឿង ដង្កូវ និងក្អែក
មាននិទានមួយថា
សត្វដង្កូវកំពុងស៊ីស្លឹកឈើ មានសត្វក្អែកហើររកចំណីវា
ទៅប្រទះនឹងដង្កូវនោះ ។ ក្អែកថា "ពេលនេះមានលាភបានស៊ីដង្កូវ"
ក៏ហើរទៅទំជិតដង្កូវ ។ ដង្កូវក្រឡេកឃើញក្អែកក៏នឹកឃើញថា
"ខ្លួនអាក្អែកនេះចិត្ដឃោរឃៅនឹងចឹកស៊ីអញឥឡូវហើយ" ។
រឿង បងថ្លៃ និងប្អូនថ្លៃ
មានមនុស្សពីរនាក់
ជាបងថ្លៃ ប្អូនថ្លៃនឹងគ្នា បងថ្លៃជាអ្នកក្រ
ប្អូនថ្លៃជាអ្នកមានទ្រព្យសម្បត្តិ ។
ថ្ងៃមួយឪពុកក្មេកមានកិច្ចរវល់ត្រូវប្រាប់ប្អូនថ្លៃ
កូនចៅទៅស៊ីផឹកនៅផ្ទះគាត់ ប្អូនថ្លៃនោះបានមកជួបនឹងបង
បបួលទៅស៊ីឯផ្ទះឪពុកកេ្មក
រឿង ជាតិខ្លាធំ
កាលពីព្រេងនាយ
មានព្រះមហាក្សត្រមួយព្រះអង្គសោយរាជ្យសម្បត្តិនៅនគរមួយ
មានអគ្គមហេសីជាចមស្ត្រី មានមន្ត្រីចតុស្តម្ភ ៤ នាក់
មានហោរាមួយនាក់ ជាតំណាងព្រះនេត្រ ព្រះកាណ៌ព្រះអង្គ
មានមន្ត្រីនិងស្រីស្នំជារាជបរិពារពេញកិត្តិយសជាម្ចាស់ផែនដី
តាមព្រះរាជប្រពៃណីអំពីបុរាណរៀងមក
រឿងចៅសុក្រ និងចៅចៅសៅរ៍
កាលពីព្រេងនាយមានបុរសពីរនាក់សំឡាញ់នឹងគ្នា
មួយឈ្មោះ ចៅសុក្រ មួយឈ្មោះ ចៅសៅរ៍ បានបួសនៅវត្តមួយជាមួយគ្នា ។
បួសយូរបន្តិចក៏សឹកមកវិញ ហើយក៏ជាសំឡាញ់នឹងគ្នាទៀត សន្យានឹងគ្នាថា
"បើអ្នកណាក្រត្រូវជួយគ្នា"
ហើយបុរសទាំងពីរនាក់ក៏មានប្រពន្ធកូននៅរកស៊ីទីទៃពីគ្នា ។
រឿង ចោរចិត្តជា
កិរ ដូចមានឮតៗគ្នាមកថា
: កាលនោះមានក្មេងប្រុសម្នាក់នៅស្រុកមួយ អ្នកស្រុកគេ ហៅថា ចោរចិត្តជា ។
លុះក្មេកនោះចំរើនធំឡើង អាពុកស្លាប់ទៅនៅតែម្តាយ ។
ចៅនោះមិនគិតធ្វើការរកស៊ីអ្វីសោះ តែវេលាយប់កាលណាដើររកលួចទ្រព្យសម្បត្តិ
ទាំងពួង ។
រឿងចចក
កាលពីព្រេងនាយមានចចកត្រោសធំមួយ
ដល់ខែលំហើយវាដើររកត្រពាំងបឹងបួ ដែលរីងទឹកដើម្បីចាប់ត្រីស៊ី ។
លុះទៅដល់ត្រពាំងមួយ រីងទឹកអស់នៅតែប្រឡង់មួយ ឃើញសុទ្ធតែភក់ មានត្រីកំពឹស
បង្កងក្តាមជាច្រើនណាស់ ។ ចចកឃើញហើយមានចិត្តត្រេកអររីករាយគិតថា
"ថ្ងៃនេះអញមានលាភធំណាស់ ជាលាភចំឡែកជាងសព្វថ្ងៃ" ។
រឿងគ្រូ និង សិស្ស
មានរឿង ១ ដំណាលថា :
មានភិក្ខុមួយអង្គគង់នៅវត្ត មានកូនសិស្សតែម្នាក់ឈ្មោះ អាផ្លូញ ។ អាផ្លូញ
ខិលណាស់ គ្រូល្ងង់ណាស់ ឆោតច្រើន គ្មានឧបាសក ឧបាសិកាណា
រាប់អានយកចង្ហាន់ស្លាបារី ទៅប្រគេន ឬ និមន្តលោកនោះមកឆាន់ផ្ទះដល់ម្តងឡើយ
លោកនោះក្រលំបាកពន់ពេក តែលោកមានដំរីមួយ ។
គង់ហ៊ាន
កាលពីព្រេងនាយ
មានមនុស្សម្នាក់ឈ្មោះ គង់ មានប្រពន្ធពីរ មួយឈ្មោះ នាងអាំ,
មួយឈ្មោះ នាងគំ ។ ថ្ងៃមួយអ្នកគង់
នាំប្រពន្ធទាំងពីរនាក់ទៅសួរបងប្អូននៅស្រុកឆ្ងាយ ។
តាមផ្លូវទៅស្រុកនោះមានខ្លាសាហាវ អ្នកគង់
បណ្តើរប្រពន្ធទាំងពីរនាក់ ទៅដល់ព្រៃធំមួយជិតស្រុកគេ
ព្រៃនោះតែងមានខ្លាចដេញខាំមនុស្ស ក្របី គោ ស៊ីតែរឿយៗ ។
រឿង ក្អែក ១ ជាក្អែក ១០
កាលពីព្រេងនាយ
មានបុរសពីរនាក់ ម្នាក់ឈ្មោះ អាខិល ម្នាក់ឈ្មោះ អាខូច នៅស្រុក ទីទៃពីគ្នា
គំនិតដោយខ្លួន ។ អាខូច ជុះអាចម៍ដាក់ពេញពាង ១ ហើយយកអាចម៍លាក់
បិទភ្ជិតយ៉ាងល្អ មិនឲ្យក្លិនចេញក្រៅបាន ។ អាខិលធ្វើកាំបិត ១
ផ្លែប៉ុនចង្កឹះអកកំបោរដង ប៉ុនកដៃ ស្រោមធំវែងមួយលូក ។
No comments:
Post a Comment